پوسته سیاره زهره به طور منظم نوسازی میشود
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۷۰۷۵
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما: اگر سیاره زهره را یک سیاره عجیب و غریب بنامیم، تا حدی مساله را درک خواهیم کرد. این سیاره خیلی مشابه زمین است و در عین حال بسیار با زمین تفاوت دارد. یکی از این تفاوت ها پوسته یا لیتوسفر (lithosphere) سیاره زهره یا همان قشر سخت خارجی آن است. روی زمین، لیتوسفر تکه تکه و متحرک است که به صفحات ساختمانی (tectonic ) تقسیم شده است که موجب میشود گرمای داخل زمین به بیرون سرایت کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در مقابل، لیوسفر سیاره زهره یکپارچه است که این موجب میشود مکانیزمهای پشت سرمایش این سیاره یک راز باشد. یک مطالعه جدید حاکی است که زهره ممکن است در واقع یک لیتوسفر نسبتا نرم داشته باشد که بطور منظم به روی سطح این سیاره میآید. مطالعه این مکانیزم ها پیچیده و دشوار است؛ ونوس دارای یک اتمسفر ضخیم سمی است که در آن باران اسیدی میبارد و دمای سطح آن را در میانگین ۴۷۵ درجه سانتیگراد نگاه میدارد.
دادههای جمعآوری شده توسط مدارگرد «ماژلان» (Magellan) در چند دهه گذشته ممکن است در تمام این مدت اسرار ونوس را در خود نهفته داشته باشد. این فضاپیما از رادار برای نفوذ در ابرهای ضخیم ونوس و تصویربرداری از سطح سیاره استفاده کرده است و اکنون دانشمندان از آن داده ها برای کشف این مساله استفاده کرده اند که لیتوسفر ونوس ممکن است نازکتر از تصورات قبلی باشد.
گروهی از محققان به رهبری «سوزان اسمرکر» از لابراتوار سازمان «ناسا» با استفاده از دادههای «ماژلان» اقدام به مطالعه دقیق ویژگیهای سطحی آتشفشانی به نام «کورونا» و برآمدگیهای نواحی اطراف آنها کردند. آنان دریافتند در جایی که برآمدگیها به هم نزدیکتر هستند، لیتوسفر احتمالا کاملا نازک و انعطاف پذیر است و بطور میانگین ۱۱ کیلومتر است.
مدلسازی نشان میدهد که جریان گرما از میان سطح در این نقاط بالاتر از میانگین جریان گرما روی زمین است.
دانشمندان برای مدتی طولانی بر این گمان بودند که زهره در حال حاضر تحولات درونی زیادی ندارد اما مطالعات اخیر به طور فزایندهای حکایت از ماجرایی دیگر دارد. کورونا یکی از این سرنخ ها است. تحلیل و بررسی دقیقتر نشان داده که اینها در واقع در ماهیت خود آتش فشانی و ناشی از مواد مذاب داخلی سیاره ونوس هستند.
سطح سیاره زهره ۸۰ درصد متشکل از صخره های آتش فشانی است و این نشان از نوعی مکانیزم برای بیرون دادن سطوح داخلی سیاره در گذشته نه چندان دور دارد. سرنخ های دیگری نیز حاکی است که چنین فعالیت آتش فشانی خیلی هم جدید یا متاخر نیست بلکه مداوم است و موجب میشود که سطح سیاره جوان بماند.
به نقل از «ساینس الرت»، این تحقیقات از این فرضیه حمایت کرده است که از دست دادن مداوم گرما در مناطق کورونایی زهره اشاره به فعالیت مداوم زمین شناختی (geological) در سطوح زیرین دارد. سازمان ناسا در نظر دارد در سال ۲۰۲۷ یک ماموریت فضایی را برای بررسی بیشتر ونوس آغاز کند و دانشمندان امیدوارند که قادر باشند نگاه نزدیکتر و دقیقتری به کوروناهای عجیب این سیاره بیاندازند.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: سیاره زهره سیاره زهره آتش فشانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۷۰۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر عنکبوتهای درحال حرکت روی سطح مریخ
آفتابنیوز :
به گزارش اسپیس، آژانس فضایی اروپا گزارش داده است یک پدیده منحصر به فرد روی مریخ، با عنکبوتهایی که در سطح سیاره راه میروند اشتباه گرفته میشود.
مدارگرد مریخ اکسپرس تصاویری عنکبوت مانند گرفته است، که در واقع فقط ویژگیهای کوچک و تیره رنگی هستند که با تابش آفتاب بر روی دیاکسیدکربن رسوب شده در ماههای زمستانی سیاره شروع به شکل گیری میکنند.
به گفته آژانس فضایی، نور باعث میشود یخ دی اکسید کربن در پایین رسوبات به گاز تبدیل شود، که میترکد و گرد و غبار را به بیرون پرتاب میکند.
در حالی که لکهها ممکن است از فضا کوچک به نظر برسند، اما در واقع نسبتا بزرگ هستند. آژانس فضایی اروپا گفت که پهنای این تکهها به ۴۴ متر میرسد و در بزرگترین حالت ممکن است بیش از ۸۰۴ متر عرض داشته باشند.
الگوهای عنکبوت اولین بار توسط مدارگرد گازی ExoMars Trace مشاهده شده که در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شد و در حال مطالعه مریخ برای نشانههایی از حیات احتمالی در گذشته است.
این منطقه که در سال ۱۹۷۲ توسط کاوشگر ناسا کشف شد، به نام Angustus Labyrinthus نیز شناخته میشود و در نزدیکی کلاهک قطبی جنوبی سیاره قرار دارد.
به گفته ناسا، مریخ در حال حاضر هوای بهاری را تجربه میکند. این آژانس در بیانیهای اعلام کرد مریخنورد کنجکاوی از هوای گرمتر این سیاره لذت میبرد و روی پایش محیطی و کاوش دهانه گیل مریخ کار میکند.
منبع: خبرگزاری فارس